Zo heerlijk Zonnig vraagt volgens mij om een Zia (zentangle inspirated art) met Z en Zon.

 

En als je dan ook nog zoiets prachtigs ontdekt (bloeiende sierappel) wordt je toch helemaal blij.

Het project wat een week geleden op stapel stond, maar waar ik de 154 klossen eerst voor moest opwinden, is hier te zien met een begin van het werk.
Voor wie tellen wil: er zijn nu 6 klossen te weinig, die komen verderop in het werk er nog bij.

Vandaag heb ik er niets aan gedaan. Het was Koningsdag en heel zonnig weer.
Zodoende was ik buiten en maakte daar deze foto's:

 Logé Demy gaat na het uitlaten vaak een poosje spelen met haar namaak bot. Kennelijk nog wat energie over.

Floortje moet er niks van hebben en verschuilt zich op de trap. Maar is als echte kat wel erg nieuwsgierig. Ze zit daar met een blik van "wat-doet-dat-enge-beest-nu-weer", op veilige afstand.

Zomaar een paar letters getekend. Boven de S op de manier van Maria Thomas van Zentangle.

En hier de letter K op de manier van Joanne Fink.

Van mijn kantkloscursisten zijn hier 6 dames en 1 heer geconcntreerd bezig  om de techniek onder de knie te krijgen.
 Een speciale naam heeft mijn cursus niet, maar nu ik de foto zie, moet ik denken aan de naam van mijn vroegere gymnastiekclub:  ODI. (Ontspanning door Inspanning)
Behalve leren kantklossen is het ook heel gezellig om met elkaar je hobby te beoefenen.

Zo heb je alleen een poes en zo heb je er een pleegkind bij. Dit is Demy, die komt een poos logeren.
Zo heb je dan ook een ander ritme en komen er hobby's wat lager op de ranglijst.
Dit weekend was er zodoende wat minder tijd om te knutselen. Gelukkig was het heel mooi weer en konden Demy en ik veel buiten zijn. Ze is een schat en heel makkelijk. Joepie ! Dat tref ik.
Poes Floortje heeft het wat minder getroffen. Die vindt een hondebeest verschrikkelijk eng.

Natuurlijk staat er wel een nieuw project op stapel. Hierbij een voorproefje ervan.
Het is een kantklospatroon uit een OIDFA bulletin van 2009. Bijzonder bewerkelijk, omdat het in de Binche techniek is. De  volksnaam voor die techniek is "Toveressekant". Dat zegt al genoeg.
Ik popel om eraan te kunnen beginnen. Maar eerst 154 klossen opwinden.

Overal zie ik uitbundig bloeiende tulpen. En nog veel meer bloesems in bomen en struiken.
Al die kleurtjes heb ik op deze ZIA (Zentangle Inspirated Art) gebruikt, nadat ik alle vormen getekend had met zwarte watervaste pen.
Dit is het centrale deel van een groter werkstuk. Omdat het geheel een kado voor iemand was, heb ik het persoonlijke deel rondom, hier weggelaten. (Op kleine stukjes in de hoeken na............)

Beiers haken vond ik wel een uitdaging.
Het wordt ook "wooleater" genoemd.
Nou, dat is zeker waar want er gaat echt veel wol in.
Erg leuk om te doen.
De techniek vindt je op het blog van Wieke van Keulen.

Ook via het blog van Wieke heb ik me op het breien van "entrelac" uitgeleefd.
Na drie proeflapjes was ik er uit en kon ik dit kussen maken.
Waar de naam "entrelac" op slaat, kan niemand me vertellen. Kun je me uit de droom helpen, laat het dan even weten.

De rand heb ik samengesteld uit stofjes waar de kleuren van het breiwerk inzitten.




 

Vandaag kwam de Round Robin groep bij mij om elkaars boekjes te bekijken. Kleindochter Pien had  heerlijke hapjes gemaakt, waarvan we allemaal heerlijk smulden.

't Was heel fijn om elkaar nu in levenden lijve te zien en elkaars werk te bewonderen.

Dat leverde ook weer inspiratie op.

Als 2e deel van de middag kregen we een workshop van Stella (startangle.blogspot.nl) om een

boekenlegger te tanglen. Dat kon op witte of gekleurde ondergrond. We waren allemaal enthousiast en heel geconcentreerd bezig.  Al met al een heerlijke middag.

De laatste dagen weer  aan het tanglen geweest. Dat blijft nog steeds leuk.
Nog leuker was dat ik het met het prachtige weer buiten kon doen.
 Deze keer een paar kaarten gemaakt. Een pakje blanco kaarten gekocht in wit en bruin en dan kan ik weer even vooruit.

Vandaag was het een heerlijke lentedag. Dat vonden de botanische tulpjes ook. Je zag ze letterlijk openspringen.

Mooier dan de natuur kan het niet zijn. Toch heb ik eerder een tulp in aquarel geschilderd.
De vorm van tulpen vind ik zó bijzonder.

Het zwarte ei heeft een heel ander uiterlijk gekregen. \De gans die het gelegd heeft, zou het niet herkennen. 
Toen dat eenmaal gelukt was, kon ik het niet laten om ook het witte ganzenei te voorzien van tangles.

Voor wie dit nog vóór Pasen onder ogen krijgt:  ik wens je heel fijne dagen toe.

In het kader van "nu eerst alles eens afmaken wat er nog ligt" heb ik m'n buitenschilderij afgemaakt.
Als de storm voorbij is en het weer lekker is in de tuin, dan mag dit puttertje naar buiten.
(Dan hoef ik niet meer jaloers te zijn als ik het bericht krijg: "O, mam, bij ons zitten puttertjes in de tuin".)

Nee, zo'n ei wordt niet door een puttertje gelegd. Wel door een gans. Was wit èn uitgeblazen en daar ging ik op tekenen. Dat zág er niet uit. Nu een zwart verfje eroverheen en het ziet er niet eens gek uit, vind ik zelf. Eens kijken of er nog iets anders van te maken valt.