Hoezo kantklossen mannen niet ????
Deze man is de linnenslag aan het leren.
Ook de fabel dat je met grote handen niet kunt kantklossen 
gaat niet op, zo te zien.

Het duurt wel even eer hij deze vis zal klossen, maar het begin is er in elk geval.

Dochter Christine wilde graag een "Zeeuwse" tas haken. De bodem was niet zo moeilijk. Maar verder?
Gelukkig kon moedertje-lief een tekening voor een ontwerp maken.

Dat ging er zó uitzien. Het patroon 3x haken en dat werd de hele ronde.

Er moest ook een voering in van Zeeuws schortenbont; ook een werkje voor moeders.

                                            En zo loopt Christine nu met haar tas.

Deze foto werd me aangeboden met de vraag of ik deze Beauty's wilde hebben.
Natuurlijk wilde ik dat !
Maar toch ben ik heel dapper geweest en heb het aanbod afgeslagen.
Mijn eigen Floortje vindt dat vast niet leuk: twee aandachtvragers erbij.

Want stel je voor dat ze dan op deze manier vertroeteld willen worden...........................
Dan zou Floortje wel erg jaloers worden, vrees ik.


(Deze foto werd me toegestuurd door iemand anders.)

Het kantkloswerk "De drie wijzen" is elke dag een stukje verder gekomen. Na twee jaar besloot ik er elke dag een uurtje aan te werken en ja hoor, dan schiet het ineens op.

En nu is het dan eindelijk klaar !   Nu nog inlijsten en dan is er weer een werkstuk af.
Het formaat van het totale werkstuk is  9 x 13 centimeter. Geklost met katoen garen 150.

Gisteravond weer een workshop bij Stella gehad. Leuk en leerzaam.
Eerst hoeken en randen. Daarna een zendala. Dit is wat ik ervan maakte.

Het leek me wel aardig om ook een ei te proberen. Dit ei was bij het uitblazen al stuk gegaan.     Gelukkig heb ik nog wel een heel ei (ook uitgeblazen). Maar eens zien hoe dat gaat worden.
 

Vandaag vond ik het tijd om de paaseieren te voorschijn te halen en op te hangen. Makkelijk zo'n tak. Eerst dient hij voor de kerstballen en nu voor de eieren.
Hieronder een paar eieren uitgelicht. 

Deze plastic eieren beplakte ik met gebroken eierschil van een kippen-ei. De ene met stukjes van een wit en van een bruin ei. Het rechter ei met stukjes die ik eerst geverfd had. Daarna voegde ik ze met gekleurde Alabastine.
Het idee hiervoor komt uit een Nouveau van 1995. (Wie wat bewaart, heeft wat nietwaar?)

Natúúrlijk zou het niet compleet zijn zonder kantkloswerk. Ook dit is al een oud patroon, maar de bron kan ik niet meer achterhalen.

Jammer, maar een olm mét een uil erin, staat er niet bij mij in de tuin.
En wat niet is, moet je dan maar zelf maken.

Wel zijn er veel kauwen in de tuin, maar daar ben ik echt niet dol op. Gelukkig zag ik gisteren ook een roodborstje èn een merel, dat maakte alles weer goed.
Het roodborstje wil ik graag ALTIJD in de tuin hebben. Daarvoor is dit misschien een oplossing ?!?

Soms valt ineens iets op, waarvan je denkt: oooh, dát is iets voor een foto.
Zoals dit: de lamp die ik kocht en die voor 't eerst brandde. 
Op het plafond leek ineens prachtig stucwerk te zitten.
Dat zat er alleen als de lamp brandde helaas, maar mooi was het wel.

En als je dan het detail ziet: inspiratie genoeg om er een heleboel mee te doen.

Of dat er echt van komt, is een ander geval.

Met de patronen uit het kerstballenboek van Arne en Carlos breide ik voor kleindochter dit truitje.
Sommige moest ik een beetje aanpassen vanwege de breedte van de strepen. De achterkant is precies hetzelfde.
Eerst heb ik twee rechte lappen gebreid, ook de mouwtjes zijn rechte stukken. In elkaar gezet en een halsboordje eraan  gemaakt.
Kleindochter heeft het lang gedragen, maar nu is ze er echt uitgegroeid.                    Wat nu ? ? ?

 Apetrots op de eerste bloeiende narcis in m'n  achtertuin. En dan al die knoppen !

En dit kwam ik tegen toen ik een boodschap deed.

                                                                                    Even later kwam ik voorbij deze boom.               
Alsof het niet op kon met de bloesems en de blauwe lucht.      Een dag met een "gouden " randje. 

Floortje moet weer  een  keertje op de foto. Ze is mijn mooie, lieve en aanhankelijke poes.
Wel houdt ze er, als alle katten,  vreemde gewoontes op na.  Speciaal wat drinken betreft.

Af en toe, als ik een boom zie, die ik bijzonder vind, kan ik het niet laten om er een foto van te maken.
Deze boom ontdekte ik in Vlissingen.











Deze zag ik in Middelburg, in de tuin van het Gasthuis. Men vertelde dat dit de oudste boom van Middelburg is, die tijdens de innundatie van Walcheren niet verloren is gegaan.

Gisteren heerlijk getangled bij Stella.  

 Voor mij was het de eerste keer dat ik een schelp probeerde. Over mijn eerste poging ben ik niet zo enthousiast, maar omdat oefening kunst baart (zegt men) ga ik nog meer schelpen proberen.
Toch vind ik het leuk om ook deze mogelijkheid te laten zien.

Toen ik in dit huis kwam wonen, lag de tuin bezaaid met allerlei stenen.
Later zag ik een idee om stenen om te haken (of is het: te omhaken ?).
Dat leek me wel grappig en natuurlijk wilde ik dat ook wel proberen.
Met dit als resultaat.
Het blijken overigens fantastische deurstoppers te zijn.

Over proberen gesproken:
ik heb al zoveel zgn. "granny's" gezien als vierkant of als zeshoek en daarom wilde ik eens uitvogelen of je ook een vijfhoek kunt maken op die manier.
Jawel, dat lukt. 
Nu nog een manier om ze aan elkaar te maken.
Dat moet ik ook nog eens uitproberen.

Leuk idee leek me dit:
plastic zakken in stroken knippen en daar mee haken.   Vrolijk resultaat, dat wel.
Maar wat een werk, al die stroken knippen en aan elkaar vastmaken, vóórdat je er mee kunt haken !!

Uiteindelijk had ik zoveel stroken geknipt waarvan ik het jammer vond om ze zomaar weg te doen, dat ik daar nog een toilettasje van gehaakt heb.

Met haaknaald nummer 7 was het zo gepiept. Maar niet voor herhaling vatbaar.